Dag 00: De dag voor vertrek

Den Bosch – Schiphol

De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier! Ondanks dat we vandaag nog niet naar Amerika vliegen, vinden we het al wel vakantie! We worden op onze normale doordeweekse tijd wakker, luisteren de introrally op NPO Radio 2 (90’s met een vleugje Happy Hardcore ✨) en staan dan rustig op. Onze Lizzie was inmiddels alweer tussen ons in komen liggen. Sorry meis, maar de aankomende drie-en-een-halve week zul je dat momentje toch even moeten missen. Dus vooruit, toch nog even een knuffelmomentje.

Als we zijn opgestaan, pakken we de koffer in, ruimen we de laatste spullen op en brengen we onze Lizzie naar dierenpension Chateau Animaux. Voor ons een nieuw kattenpension. Afgelopen 17 jaar hebben onze katten bij Tante Miranda van kattenpension Tommie mogen logeren, maar dit jaar is ze met pensioen gegaan en moesten wij dus op zoek naar een nieuw onderkomen voor onze poezenkind (vandaag ook echt éxact een half jaar geleden dat we onze Tibbe hebben moeten inslapen. Toch even een momentje om bij stil te staan).

Lizzie wordt in het eerste verblijf van de vier gezet. Samen met nog een tiental andere katten. Na een korte snuffelronde in het hok, gaat ze er meteen op uit om de omgeving te ontdekken. Dat gaat goed! Al krijgt ze toch even een kleine snauw van één van de andere katten. Ja meissie, het is niet alleen jouw territorium hier. We nemen afscheid van haar en we spreken met ‘tante’ Dorien af dat we de maandag na onze vakantie haar weer op komen halen.

Eenmaal terug thuis pakken we echt de allerlaatste spullen nog in, lunchen we nog met een croissantje van de Aldi hier om de hoek en nemen we nog even snel afscheid van de pasgeboren geitjes in ‘onze voortuin’. Twee weken geleden is het eerste geitje geboren in het dierenparkje voor ons appartement en binnen anderhalve week waren het er ineens 11 stuks. Zó lief! En voor het eerst ook geen één die afgestoten werd door moeders de geit. Dat is afgelopen jaren nog wel eens anders geweest.

En dan zijn we toch écht klaar om met de bus richting het station te gaan. Mijn ouders hebben ons inmiddels ook al geappt dat ze in Den Bosch zijn en stuurt ons een foto van een tweetal Bossche Bollen door. Ohja, tuurlijk. Begin de vakantie maar met zo’n mooie bol van Jan de Groot! Ze hebben nog gelijk ook!

Met de koffers in onze hand lopen we naar de bushalte. Wat een heerlijk weer is het eigenlijk. Zonde om op vakantie te gaan 😉

Als de bus aan komt rijden op het station, zien we op de NS app dat de trein van 14.08 uur wat vertraging heeft. Mooi, dan kunnen we die wellicht nog wél meepikken. Oorspronkelijk stond de trein van 14.38 uur op de planning, maar nu deze vertraging heeft, proberen we toch deze eerdere trein te gaan halen.

Op het perron zien we mijn ouders al staan en hebben uiteindelijk nog genoeg tijd om de trein te halen. Maar het is wel druk zeg. Dat verwacht je toch eigenlijk niet zo midden op de dag. We blijven dan ook in het tussenportaaltje zitten. Mijn ouders kunnen nog wel een plaatsje gevonden krijgen, maar Martijn en ik blijven zitten bij de trap.

De treinreis gaat voorspoedig en rond tien over drie zijn we op Schiphol. Door naar de shuttlebus van Van der Valk A4. Deze blijkt om de 40 minuten te rijden en we moeten een goed kwartiertje wachten. Maar dat is geen straf. We zitten heerlijk op een bankje in de zon. Dit voelt gewoon bijna als écht vakantie.

Onderweg zien we een behoorlijke file op de A4, maar onze buschauffeur rijdt via wat binnenwegen. In nog geen 20 minuten zijn we bij Van der Valk en lopen we naar de receptie om in te checken. Maar ze zijn momenteel bezig met een verbouwing, dus dit is wel een stukje lopen.

Als we inchecken mogen we kiezen of we een terras, balkon of helemaal niets willen. Kamers met een terras zitten op de begane grond, een balkon zijn de eerste vier verdiepingen en als je geen terras of balkon wil, dan heb je een kamer vanaf de vijfde verdieping. Aangezien we het liefste hoog zitten, besluiten we om geen terras of balkon te nemen. We krijgen kamernummer 868 en mijn ouders 870 op de vijfde verdieping. Als we de deuren van onze kamers open doen, valt onze mond een beetje open. Jeetje, wát een grote kamer. Het lijkt wel een balzaal joh! En die badkamer, wow…. Met een mega grote inloopdouche.

Snel droppen we onze spullen en gaan dan weer naar beneden. We hebben dorst gekregen van al dat gereis. Als we de brasserie inlopen, hoor ik ineens: Linda! Nou zeg, zie ik daar gewoon mijn oud collega Helga van de Regiobank. Wat leuk! We kletsen snel wat bij en loop dan weer richting Martijn en mijn ouders. Inmiddels staat er ook al een ober bij ons tafeltje om onze bestelling op te nemen. We bestellen gewoon alle vier een biertje! Zo, nu is het dan toch écht vakantie!

Nadat we onze dorst gelest hebben, gaan we nog even terug naar de kamer. We hebben gereserveerd voor 17.30 uur bij het restaurant en kloppen iets voor half 6 aan bij mijn ouders op de deur. Snel naar beneden, want we hebben eigenlijk best wel honger.

Als voorgerecht bestellen mijn ouders en Martijn soep en ik ga voor de carpaccio. Maar jeetje zeg, dat is geen klein bord! Hij smaakt ook echt erg lekker.

Als hoofdgerecht hebben Martijn en mijn vader de spareribs en mijn moeder en ik gaan voor de pasta. Zij met kip en ik de vegetarische met pesto. Ook dit is een behoorlijk vol bord. Ik krijg het dan ook niet helemaal op. Zo zonde. Maar ik mag mijn bord ook meenemen naar onze kamer. Dat is wel een goed idee. Wellicht dat ik (we) straks nog wel lust.

Eenmaal terug op de kamer installeren we de laptop en begin ik aan het verslag. We hebben voor morgen de shuttle van 5.30 uur gereserveerd. Mijn ouders en Martijn zijn online wel ingecheckt, maar de mijne wil gewoon niet goedgekeurd worden bij United. Dus zullen we morgen toch in de rij moeten gaan staan om mij nog bij de balie in te checken. Maar dat ‘probleem’ is voor morgen. Voor nu: lekker slapen!