Dag 05: Graceland

Memphis

We hebben met mijn ouders om half 9 afgesproken om te gaan ontbijten, maar om kwart over 8 appt mijn vader dat ze eigenlijk al wel gereed zijn voor het ontbijt. En zo zijn we voor half 9 al beneden bij het ontbijt. Het is vrij uitgebreid hier. Gekookt eitje of een roerei, verschillende soorten yoghurt. Ze hebben zelfs hier chocomelk! Lekker! Ik rooster een bagel en de rest gaat voor wat boterhammen.

Als we zijn uitgegeten, lopen we nog even terug naar de kamer. We hebben voor Graceland al wel kaarten gekocht via tiqets.com, maar we hoefden geen tijdslot te reserveren. Dat wil zeggen, via de officiële website van Graceland wel, maar daar  waren er alleen nog kaarten vrij voor een laat tijdslot. Inmiddels is de auto ook al voorgereden door één van de Valet-mensen. We stellen de navigatie in op Graceland en dat blijkt een goed kwartiertje rijden van ons hotel te zijn.

Net voor Graceland zijn ze met wegwerkzaamheden bezig. Dit geeft een klein beetje drukte, maar we kunnen uiteindelijk – nadat we 10 dollar aan parkeergeld hebben betaald – vlot de parkeerplaats oprijden.

Dan lopen we naar de kassa’s en bij ‘Will Call’ laten we onze reservering zien. De tour van 10.30 uur is nét begonnen, maar met de tour van 10.45 uur kunnen we mee. We hebben dus nog een kwartier over. We lopen naar de souvenirwinkel en zien daar verschillende leuke shirtjes. We besluiten deze alleen nog niet te kopen, want dan zit je de gehele tour met zo’n tasje te kijken.

Dan lopen we naar het begin van de tour. We mogen plaatsnemen in Theater B. Daar krijgen we eerst wat beelden van Elvis te zien: Wie was Elvis eigenlijk? Als we het theater verlaten, gaan we in de rij staan voor de shuttlebus naar The Mansion.

We krijgen een tablet met een hoofdtelefoon uitgedeeld. Hiermee krijg je uitleg tijdens de tour wat je precies ziet op dat moment. Ook de Nederlandse taal staat hier tussen. Wel zo handig 😊 Nog geen tien minuten later zitten we in de shuttlebus en worden we naar de voorkant van Elvis huis gereden. Als we zijn uitgestapt, wordt ons verzocht om meteen naar de deur te lopen. De voorkant van het huis kunnen we na de tour maken. Er wordt uitgelegd dat je wel foto’s mag maken, maar niet met een flits. Dan lopen we naar binnen. Als eerste zien we de woonkamer, daarna de slaapkamer van zijn ouders en via de foyer komen we uit bij de eetkamer en keuken.

Dan nemen we de trap naar beneden, naar de kelder. Hier vinden we achtereenvolgens de TV-kamer, de biljardkamer en de Jungle kamer.

Via een andere trap gaan we weer om hoog en lopen we naar buiten. Onder de carport door naar de garage. Daar is het kantoor van Vernon, zijn vader. Hier handelde hij allerlei zakelijke deals af en deed hij de administratie voor Elvis. Ook kwam daar al het fanmail voor Elvis binnen.

We lopen de garage weer uit en lopen dan langs de paarden. Ze staan alleen wat ver weg. Jammer.

We lopen weer een ander gebouw binnen. Hier zijn verschillende foto’s en spullen van Elvis en zijn familie te zien.

Via het buitenzwembad lopen we de Racquetball-lounge in. Elvis hield wel van een potje squashen en in deze ruimte zat hij graag met vrienden en speelde hij daar muziek op zijn piano.

Als we deze ruimte verlaten, staan we maar een paar meter af van zijn graf. Toen wij hier in 2017 waren, was het enorm regenachtig en hebben we een tijdje onder het afdakje gewacht totdat het ophield met regenen. Nu is het echt mega zonnig en warm. Hierdoor is het nu ook meteen een stuk drukker dan destijds. Maar we wachten netjes op onze beurt om langs het graf van zijn ouders, oma en hemzelf te lopen.

Ook is er een steen geplaatst voor zijn stil geboren tweelingbroer. Jesse werd 35 minuten eerder geboren dan Elvis. Maar niet levend dus… Zijn ouders wisten niet dat ze in verwachting waren van een tweeling en waren enorm verdrietig dat hun net geboren zoon niet leefden. En toen kwam ineens Elvis eruit! Wat lijkt me dat een zware periode voor ze. Enorm blij met Elvis, maar ook veel verdriet om Jesse.

Ook de net overleden Lisa Marie Presley ligt bij het graf. Zij ligt naast haar zoon Benjamin, welke in 2020 is overleden door zelfmoord te plegen.

Dan leveren we onze hoofdtelefoon weer in. De tablet moeten we nog wel even bij ons houden. We lopen weer terug naar de voorkant van het huis.

Eigenlijk willen we een foto maken met niemand anders erop. Maar de shuttlebussen blijven maar af en aan rijden, waardoor er telkens weer nieuwe mensen voor de deur staan. Maar uiteindelijk wordt wachten beloond en kan ik wat foto’s maken zonder mensen erop en ook een foto van mijn ouders voor het huis.

Dan lopen we weer terug naar de rij voor de shuttlebus terug naar het hoofdgebouw, aan de andere kant van de weg.

Na een kwartier wachten kunnen we weer mee terug met de shuttle. De tablet mogen we weer inleveren en lopen dan het gebouw met de vele auto’s van Elvis binnen. In 2017 was dit vervolg van de tour niet inclusief. Toen mocht je alleen naar zijn auto’s (en verder) als je een wat duurder kaartje gekocht had. Nu bestaat deze ‘goedkopere’ optie niet meer. Alleen zonder een bezoek aan The Mansion is goedkoper. Maar ik kan me niet voorstellen dat iemand deze optie koopt, want je wilt uiteraard toch zeker wel het huis ook van binnen zien?

Wat een prachtige auto’s had Elvis eigenlijk. De één is nog mooier dan de ander. Daarna besluiten we om de tour even te pauzeren. Tegenover het gebouw zit Gladys Diner en we hebben eigenlijk wel behoefte om even wat vocht tot ons te nemen! Wat is dat heerlijk verfrissend!

Dan vervolgen we onze tour weer en belanden dan in de tijd dat Elvis in het leger is gegaan. Daarna volgt een hal met verschillende iconen welke Elvis als grote voorbeeld heeft gehad, van Dolly Parton tot Reba McEntire. Maar ook Dwayne Johnson, Justin Timberlake en Blake Sheldon komen voorbij.

Vervolgens komen we uit bij een hal waar al Elvis zijn pakken en gouden platen tentoongesteld staan. Zo zeg, dat zijn er nog al wat!

Uiteindelijk zijn we weer bij het begin om 15.00 uur. Dat wil dus zeggen dat we gewoon ruim 4.5 uur al op Graceland zijn. En dan zijn we er nog niet. Nee, want we hebben de twee vliegtuigen nog, welke we ook nog kunnen zien.

We besluiten om eerst de T-shirts te kopen in het souvenirwinkeltje en daarna naar de vliegtuigen te lopen. Vanaf daar is het namelijk makkelijk om weer terug naar de parkeerplaats te gaan.

Als de T-shirts zijn aangeschaft, lopen we naar de vliegtuigen toe. Onderweg merken we op dat het echt méga warm is. De warmste dag tot nu toe deze vakantie (die nog maar nét is begonnen 😉 ). We lopen door het vliegtuig heen en bekijken de kleinere jet ernaast.

Oorspronkelijk staat vandaag ook nog het Civil Rights Museum op het programma, maar we besluiten die door te schuiven naar morgen. We zijn een beetje klaar voor vandaag. Zoveel informatie en indrukken. Om daar nu nóg een ander indrukwekkend museum overheen te gooien, dat lijkt ons niet zo verstandig. En we hebben eigenlijk ook wel zin om even onszelf op te frissen.

We rijden terug naar ons hotel en spreken af dat we later op de dag weer verder gaan. Ik besluit om alvast een stukje te gaan tikken op de laptop voor onze blog. Maar eigenlijk wil ik daar wel iets lekkers te drinken bij. Zo op de kamer is ook maar saai. De Starbucks beneden in de lobby blijkt maar tot 16.00 uur open te zijn. Maar dan zien we dat we ook gewoon wat drinken uit het winkeltje bij de lobby kunnen kopen. We nemen beide een blikje Golden Ale van brouwerij Ghost River en gaan daarmee naar de rooftop. Het is erg rustig en we kunnen een plaatsje in de schaduw bemachtigen op de loungebanken.

Als ik nog maar nét begonnen ben met het verslag, horen we ineens ontzettend veel sirenes. Maar liefst zeven brandweerauto’s stoppen bij het gebouw tegenover ons hotel. We zien geen brand of iets dergelijks, maar blijkbaar is het wel serieus. Al lijken ze geen haast te hebben, als ze uitstappen. Naja ach, het zal wel.

Ik ga weer verder op de laptop, met een biertje ‘on the side’. Heerlijk!

De zon begint wat te zakken, waardoor hij onder de parasol uitkomt. Hierdoor is het een stuk warmer. Iets te warm naar onze zin zelfs. We besluiten om maar weer terug naar de kamer te lopen. Niet veel later zijn we gereed om ergens wat te gaan eten. Martijn heeft via google ‘Bardog’ gevonden. Deze zit iets verder in onze straat.

De muziek staat alleen wel wat hard, maar verder ziet het er gezellig uit. Mijn moeder en ik gaan voor de spaghetti gehaktballen in tomatensaus. Martijn voor de Penne alla Vodka en mijn vader kiest voor de varkenskotelet met spruitjes. De appeltjes met kaneel die erbij zitten, zijn voor mijn rekening, aangezien mijn vader niet zo van de kaneel is.

Het smaakt ons allen erg prima, maar het is wederom bést veel. Onze spaghetti gaat dan ook niet helemaal op. Als we uitgegeten zijn, willen we weer naar de bekende Beale Street lopen. Maar het is nog vroeg en we hebben natuurlijk nét nog wat gedronken. We besluiten om toch maar weer terug naar de kamer te gaan en spreken af dat we zo’n drie kwartier later richting Beale Street gaan lopen voor een drankje.

Eenmaal terug op de kamer kijk ik twee afleveringen van GTST. Jeetje, morgen en overmorgen nog en dan is de zomerfinale alweer van de soap (ik hoor Martijn al denken: gelukkig maar!) En dan is het alweer 20.20 uur. Tijd om richting Beale Street te lopen. Het blijkt een stúk rustiger te zijn dan gisteren. Ergens eigenlijk best prettig. Maar er komt nog genoeg muziek uit verschillende cafés. Al is dat wel erg lawaaierig. We hebben tenslotte twee ouderen bij ons die niet zo op die ‘herrie’ zitten te wachten. De muziek is helemaal oké, maar het hoeft niet zo hard. We besluiten daarom om maar bij Patio Bar op de eerste verdieping buiten te gaan zitten.

Dan kunnen we toch genieten van een drankje én de luxe van wat muziek, want de muziek die schuin tegenover Patio Bar wordt gespeeld – bij Rum Boogie Café – staat zo hard dat we die gewoon op de Patio ook kunnen horen. Martijn en ik bestellen een biertje en mijn ouders willen graag een kop koffie.

We genieten van de omgeving, maar merken ook dat de vermoeidheid toch ook wel toe begint te slaan. Het is op zich nog niet zo heel laat, maar door het warme weer vanmiddag, ben ik wat loom geworden. Ik ben dan ook heel erg blij dat ik vanmiddag al een groot gedeelte van het verslag heb kunnen tikken.

Voor tienen zijn we weer terug op de kamer, tik ik het laatste stukje er nog even bij en gaan we op de bank genieten van een paar afleveringen Friends op Nick@Nite 😊

Aantal gereden mijlen: 20 (32 km)
Aantal gelopen stappen: 15.205